ارزیابی اثر استفاده از مدل‌های رقومی ارتفاعی راداری و نقشه‌های زمینی بر نتایج شبیه‌سازی مدل‌های ژئومورفولوژیکی

در سال­‌های اخیر مدل‌­های رقومی ارتفاعی (DEMs) راداری به‌علت سهولت دسترسی و رایگان بودن، به‌طور گسترده­ای در مدل­‌سازی­ هیدرولوژیکی و استخراج مشخصات ژئومورفولوژیکی حوزه­‌های آبخیز مورد استفاده قرار گرفته‌اند. یکی از مهم‌ترین سوالات در به‌کارگیری مدل‌های ریاضی بارش و رواناب، اثر منبع تهیه مدل رقومی ارتفاعی بر نتایج شبیه­‌سازی می‌باشد. در پژوهش حاضر، برای پاسخ بدین سوال تلاش شده است تا از طریق مقایسه اثرات استفاده از DEM راداری SRTM و DEM حاصل از نقشه‌های 25000: 1 زمینی، عملکرد مدل KW-GIUH ژئومورفولوژیکی و پارامترهای ورودی آن مورد ارزیابی قرار گیرد. نتایج نشان داد که در صورت استفاده از DEMهای راداری، مقادیر پارامترهای ژئومورفولوژیکی نظیر شیب متوسط زیرحوضه­‌ها، شیب متوسط آبراهه­‌ها و تعداد آبراهه‌‌ها بیشتر و طول متوسط جریان در سطح­ الارض و طول متوسط آبراهه­‌ها همواره کمتر از مقادیر به‌دست آمده از نقشه­‌های 1:25000 زمینی می­‌باشند. در این حالت دبی اوج هیدروگراف، زمان پایه و شیب شاخه صعودی هیدروگراف به‌دست آمده از دو منبع تأمین DEM متفاوت بوده، به‌نحوی که دبی اوج و شیب بازوی بالارونده هیدروگراف به‌دست آمده از نقشه‌های راداری در آستانه‌های مختلف شکل­‌گیری آبراهه­‌ها، به‌ترتیب اختلافی در حدود 12-1 و 60-1 درصد را نسبت به مقدار این کمیت در صورت استفاده از نقشه­‌های 1:25000 زمینی نشان می‌دهد.